ප්‍රඥාව හා අඥානකම
1 ප්‍රඥාව ඇගේ මන්දිරය ඉදි කර ඇත, එහි කුළුණු සතක් සාදා ඇත.
2 සතුන්ගේ මසින් ද රස කැවූ මිදිරසයෙන් ද ඇගේ මඟුල් මේසය පිළියෙළ කොට ඇත.
3 තමන් පිටත් කර යැවූ සේවිකාවන් ලවා, නගරයේ ඉහළ ම තැන සිට ඈ මෙසේ ආරාධනා කරන්නී ය:
4 ”අනුවණ ජනතාවෙනි, මෙහි පිවිසෙන්න.”
මෝඩ මිනිසුන්ට ඈ මෙසේ කියන්නී ය:
5 ”එන්න මාගේ බොදුන් අනුභව කොට, රස කැවූ මිදිරස පානය කරන්න.
6 අනුවණකම හැරදමා ජීවත් වන්න;
නැණනුවණ මාවතෙහි ගමන් කරන්න.”
7 ගරහන්නෙකුට ඔවා බස් දෙන්නා හට ඇති වන්නේ ලජ්ජාව පමණ ය;
දුදනෙකුට තරවටු කරන්නා හට ඇති වන්නේ සිත් වේදනාව පමණ ය.
8 ගරහන්නෙකුට කිසිදාක අවවාද නොකරන්න;
අවවාද කළොත්, ඔහු ඔබට සතුරෙක් වනු ඇත.
නුවණැත්තෙකුට අවවාද කරන්න, ඔහු ඔබට මිතුරෙකු වනු ඇත.
9 බුද්ධිමතෙකුට අනුශාසනා කරන්න, ඔහු තවත් බුද්ධිමත් වෙයි.
දැහැමියෙකුට උගන්වන්න, ඔහුගේ දැනුම තවත් දියුණු වෙයි.
10 දේව ගරුබිය ප්‍රඥාවේ මුල් පියවර වේ, ශුද්ධ දෙවිඳුන් ගැන දැනුම නැණනුවණ වේ.
11 ප්‍රඥා වරමින් ඔබේ කාලය දික් වී, ඔබ දිගායු වළඳනු ඇත.
12 ඔබ නැණවත් වුවහොත්, එහි වාසිය ඔබට ම ය;
ඔබ ඥානය ප්‍රතික්ෂේප කළොත්, ඉන් වන අවාසියත් ඔබට ම ය.
13 අමනකම වූ කලී, කටකාර, අනුවණ, විලිබිය නැති ගැහැණියක වැනි ය.
14 ඇගේ ම ගෙදර දොරකඩ හෝ නගරයේ ඉහළ ම තැන්වල හෝ ඈ අසුන්ගන්නී ය.
15 තමාගේ පාඩුවේ වැඩට යන මගීන් මුළා කරනු වස්
16 ඈ මෙසේ කියන්නී ය:
”අනුවණ ජනයෙනි, මෙහි පිවිසෙන්න.”
ඈ මෝඩ මිනිසුන්ට මෙසේ කියන්නී ය:
17 ”සොරාගත් වතුර ඉමිහිරි ය,
සොරාගත් කෑම වඩා රස ය.”
18 ඈ කැඳවන අය, මරණය එහි ඇති බව ද පාතාලයෙහි ගැඹුරු තැන වැටී ඇති බව ද නොදනිති.
