හිතෝපදේශවල අගය
1 ඉශ්රායෙල් රජ වූ, දාවිත්ගේ පුත් සලමොන් පැවසූ හිතෝපදේශ මේ ය:
2 ඒවායින්, ප්‍රඥාව ද විනය ධර්ම ද ධර්මාවබෝධය ද ලැබෙනු ඇත.
3 ඒවායින්, බුද්ධි වර්ධනය හා දැහැමි ක්‍රියා ද අවංකකම ද යුක්තිය හා සාධාරණකම ද පිළිබඳ උපදෙස් ලැබෙනු ඇත.
4 ඒවායින්, අනුවණයන් හට නුවණ ද තරුණයන් හට මනා අවබෝධය හා සිහිකල්පනාව ද ලැබෙනු ඇත.
5 හිතෝපදේශ හා උපහැරණ ද
6 බුද්ධිමතුන්ගේ කියුම් ද ප්‍රහේලිකා ද තේරුම්ගනු වස් නුවණැතියෝ ඒවාට සවන් දී දැනුම දියුණු කරගන්නෝ ය;
ප්‍රාඥයෝ උපදෙස් ලබාගන්නෝ ය.
7 දේව ගරුබිය ප්‍රඥාවේ මුල් පියවර යි;
අනුවණයෝ නැණනුවණ හා විනය ධර්ම හෙළා දකිති.
තරුණයන්ට අවවාද
8 මාගේ පුත්‍රය, පියාගේ අවවාදය අසන්න;
මවගේ උපදෙස් ඉවත නොදමන්න.
9 ඒවා ඔබේ සිරසට හොබනා කිරුළක් ද ගෙලට අගනා මාලයක් ද වන්නේ ය.
10 මාගේ පුත්‍රය, පවිටුන් මෙසේ කියමින් ඔබ පොළඹවන විට, එකඟ නොවන්න:
11 ”අප සමඟ එන්න, අපි මඟ රැක සිට කෙනෙකු මරාදමමු;
සැඟවී සිට, වරදක් නොකළ නිදොස් අයෙකුට පහර දෙමු.
12 පාතාලය මෙන් අපි ඔවුන් පණපිටින් ගිලදමමු;
නිවැරදි වුව ද, ඔවුන් අපායට බසින්නවුන් මෙන් වනු ඇත.
13 නන් වැදෑරුම් අගනා වස්තු අපි පැහැරගනිමු;
කොල්ලකාගත් දෙයින් අපේ ගේදොර පුරවාගනිමු.
14 එන්න, අපේ කල්ලියට එක් වන්න;
අප කාටත් පොදු පසුම්බියක් තබාගනිමු.”
15 මාගේ පුත්‍රය, ඒ පාරෙහි නම් නොයන්න;
ඔවුන්ගේ ක්‍රියා මාර්ගයෙන් ඈත් වන්න.
16 ඔව්හු, අපරාධ කිරීමට කඩාබිඳගෙන යති;
ලේ වැගිරීමට වේගයෙන් දුවති.
17 කුරුල්ලා බලා සිටිය දී දැල දැමීමෙන් පලක් නැත.
18 මේ මිනිස්සු තමන්ට ම උගුල් අටවාගනිති;
තමන්ගේ ම විනාශයට උපා යොදති.
19 අයුතු ලාභයට ගිජු වන්නා එයින් ම වැනසේ.
ඔහුගේ ඉරණම එය වේ.
ප්‍රඥාවගේ ආයාචනය
20 ප්‍රඥා තොමෝ වීදිවල හඬනඟයි;
ප්‍රසිද්ධ තැන්වල මොරගසයි.
21 දෙනෝදහසක් රැස් වන මංසන්දිවල ඈ හඬනඟයි;
නුවර වාසල් දොරටු ළඟ ඈ මෙසේ නිවේදනයක් කරයි:
22 ”අනුවණයෙනි, ඔබ කොතෙක් කල් අනුවණකමට ප්‍රිය වන්නහු ද?
නින්දා කරන්නෙනි, ඔබ කොතෙක් කල් නින්දාවට ප්‍රසන්න වන්නහු ද?
අඥානයෙනි, ඔබ කොතෙක් කල් දැනගැන්මට ගරහන්නහු ද?
23 මාගේ තරවටුව හිතට ගන්න;
එසේ කළොත්, මම මුළු හිතින් ගුරුකම් දෙන්නෙමි.
24 මම හඬගැසුවෙමි;
ඔබ සවන් දුන්නේ නැත.
මම ආයාචනා කෙළෙමි;
ඔබ සැලකුවේ නැත.
25 ඔබ මාගේ සියලු දැනමුතුකම් ගණනට නොගත්තහු ය;
මාගේ ඔවා බස් නොපිළිගත්තහු ය.
26 ඒවායින් ඔබ විපතට වැටෙන විට මම සිනාසෙන්නෙමි;
භීතිය පැමිණෙන විට ද මම සමච්චල් කරන්නෙමි.
27 භීතිය, කුණාටුවක් මෙන් ඔබට පැමිණි විට ද විනාශය, සුළි සුළඟක් මෙන් එන විට ද සිත් වේදනා හා දුක ඇති වන විට ද මම සමච්චල් කරමි.
28 එවිට ඔබ මට හඬගසන නමුත් මම උත්තර නොදෙමි;
ඔබ හැමතැන ම මා සොයන නමුත් මා සම්බ වන්නේ නැත.
29 ඔබ කවදත් දැනුම හෙළා දුටුවහු ය;
දේව ගරුබිය එපා කළහු ය.
30 ඔබ කිසිදාක මාගේ දැනමුතුකම් පිළිගත්තේ නැත;
මාගේ ඔවා බස්වලට කන් දුන්නේ නැත.
31 කළ කළ දේ ඔබට පල පල දෙනු නියත ය;
ඔබේ උපායවල විපාක එපා වන තුරු ලැබෙනු ඇත.
32 අනුවණ දනෝ නැණනුවණට පිටුපා මියයති;
අමන දනෝ නොසැලකිලිකමින් වැනසී යති.
33 එහෙත් මට සවන් දෙන තැනැත්තේ සුරැකි ව, විපතට නොබා,
යෙහෙන් වසනු ඇත.
