සාවුල්ගේ මරණය දාවිත්ට සැළ වීම
1 සාවුල්ගේ මරණයෙන් පසු දාවිත් අමලෙක්වරුන් නසා, පෙරළා අවුත් දෙදවසක් ශික්ලග්හි නැවතී සිටියේ ය. 2 තුන් වන දවසේ දී මිනිසෙක් තමාගේ ඇඳුම් ඉරාගෙන, හිසේ පස් දමාගෙන සාවුල්ගේ කඳවුරෙන් නික්ම ආවේ ය. ඔහු දාවිත් ළඟට පැමිණි විට බිම වැටී වැන්දේ ය. 3 ”ඔබ කොතැනින් ආවෙහි දැ”යි දාවිත් ඔහුගෙන් ඇසී ය. ඔහු ද, ”මම ඉශ්රායෙල් කඳවුරෙන් ගැළවී ආවෙමි”යි ඔහුට පිළිතුරු දුන්නේ ය.
4 එවිට දාවිත්, ”එහි සිදු වූයේ කිමෙක් දැ යි මට කියන්නැ”යි ඔහුට කීවේ ය. ඔහු පිළිතුරු දෙමින්, ”සෙනඟ යුද්ධයෙන් පලා ගියහ; ඔවුන්ගෙන් බොහෝ දෙනෙක් මැරී වැටුණෝ ය; සාවුල් ද ඔහුගේ පුත් ජොනතන් ද මැරුණෝ ය”යි කීවේ ය.
5 එකල දාවිත් මෙපවත් සැළ කළ ඒ තරුණයාගෙන්, ”සාවුල් හා ඔහුගේ පුත් ජොනතන් මළ බව ඔබ දන්නේ කොහොම දැ”යි ඇසී ය.
6 එපවත් ඔහුට සැළ කළ තරුණයා ඔහුට කතා කොට, ”මම ගිල්බෝවා කන්දට අහම්බෙන් පැමිණියෙමි. ඒ වේලාවේ දී සාවුල් තමාගේ හෙල්ලයට හේත්තු වී සිටියේ ය; රථ හා අසරුවෝ ඔහු පසුපස වේගයෙන් එළවාගෙන ආහ. 7 ඔහු පස්සට හැරී මා දැක මට අඬගැසී ය. ‘මම මෙහි ය’යි මම උත්තර දිනිමි. 8 ‘ඔබ කවුදැ’යි ඔහු මාගෙන් ඇසී ය. ‘මම අමලෙක් ජාතිකයෙක්මි’යි ඔහුට පිළිතුරු දිනිමි. 9 ඔහු මට කතා කොට, ‘මා ළඟ සිට මා මරන්න. මන්ද, මට තවමත් පණ තිබුණත් මම බොහෝ වේදනාවෙන් පසු වෙමි’යි කී ය. 10 එවිට මම ඔහු ළඟ සිට ඔහු මැරුවෙමි. මා එසේ කෙළේ, ඔහු වැටුණු වහා ම ජීවත් නොවන බව සහතික ලෙස මා දැන සිටි බැවිනි. මම ඔහුගේ හිස මත තිබුණු කිරීටය ද අතේ දමා තිබුණු වළල්ල ද රැගෙන මෙහි මාගේ ස්වාමියා ළඟට ගෙනාවෙමි”යි කීවේ ය.
11 එවිට දාවිත් ශෝකයෙන් පිරී තමාගේ වස්ත්‍ර ඇද ඉරා දැමුවේ ය. ඔහු සමඟ සිටි සියලු සෙනඟ ද එසේ කළහ. 12 ඔව්හු සාවුල් ද ඔහුගේ පුත් ජොනතන් ද සමිඳාණන් වහන්සේගේ සෙනඟ ද ඉශ්රායෙල් වංශය ද යුද්ධයේ දී මැරුම් කෑ බැවින් ඔවුන් ගැන හඬා වැලපෙමින් හවස දක්වා නිරාහාර ව සිටියහ.
13 දාවිත් තමාට ඒ සිද්ධිය සැළ කළ තරුණයාට කතා කොට, ”ඔබ කොහේ කෙනෙක් දැ”යි ඇසී ය. ”මම විදේශිකයෙකු වන අමලෙක් ජාතිකයෙකුගේ පුතෙක් වෙමි”යි ඔහු පිළිතුරු දුන්නේ ය.
14 දාවිත් ද, ”සමිඳාණන් වහන්සේගේ අභිෂේක ලත් තැනැත්තා නැසීමට භය නැති ව ඔබේ අත එසෙව්වේ කෙසේ දැ”යි ඔහුට කියා, 15 තරුණයන්ගෙන් එක් කෙනෙකුට අඬ ගසා, ”ඔබ ගොස් ඔහුට පහර දෙන්නැ”යි කී ය. ඔහු ද පහර දී ඒ තරුණයා මැරුවේ ය. 16 දාවිත් කතා කරමින්, ”මේ ලේ වැගිරීමේ වරදට වගකිව යුත්තේ ඔබ ම ය. මන්ද, ‘මම සමිඳාණන් වහන්සේගේ අභිෂේක ලත් තැනැත්තා මැරුවෙමි’යි කීමෙන් ඔබ ඔබේ ම කටින් ඔබට විරුද්ධ ව සාක්ෂි දුන්නෙහි ය”යි කීවේ ය.
දාවිත්ගේ විලාප ගීය
17 සාවුල් හා ඔහුගේ පුත් ජොනතන් ගැන මේ විලාප ගීය ගයමින් දාවිත් වැලපිණි. 18 ඒ ගීය ජුදා ජනයාට උගන්වන්නටත් නියම කෙළේ ය. එය ජාෂාර්ගේ පොතේ සඳහන් වී ඇත.
19 ”අහෝ, ඉශ්රායෙල් දේශය!
ඔබේ තේජස ගිරිකුළු මුදුනෙහි අතුරුදන් වී ඇත.
අහෝ!
බලවතුන් වැටුණු හැටි!
20 ඒ ගැන ගාත්හි නො‍කියන්න;
අෂ්කෙළො‍න් වීදිවල පළ නො‍කරන්න;
එසේ කළො‍ත්, පිලිස්තිවරුන්ගේ දූවරුන් ප්‍රීති වනු ඇත;
විජාතිකයන්ගේ දූවරුන් ජය ඝෝෂා නඟනු ඇත.
21 එම්බා ගිල්බෝවා කඳු හෙල්!
තොප පිට පිනි වත්, වැසි වත් නොවැටේ වා!
එහි කෙත්වතු පාළු වී යේ වා!
මන්ද, බලවතුන්ගේ පලිහ කෙලෙසී ඇත.
සාවුල්ගේ පලිහ තෙලින් ආලේප නො‍කර ඇත.
22 එහෙත්, මරන ලද්දවුන්ගේ ලෙයින් ද සෙබළුන්ගේ තෙලින් ද එය ආලේප කර ඇත.
ජොනතන්ගේ දුන්න මාරක අවියක් විය.
සාවුල්ගේ කඩුව ද ජයෙන් තොර ව හැරී නාවේ ය.
23 සාවුල් හා ජොනතන් ජීවත් ව සිටිය දී සෙනෙහසින් හා සතුටින් බැඳී සිටියහ.
ජීවිතේ දී හෝ මරණයේ දී හෝ ඔවුහු වෙන් නො වූ හ.
ඔවුහු රාජාලීන්ට වඩා වේගවත් වූ හ;
සිංහයන්ට වඩා බලවත් වූ හ.
24 ඉශ්රායෙල් දූවරුනි, පියකරු රතු වස්ත්‍ර ඔබට පැළඳවූ, ඔබේ වස්ත්‍ර රන් ආභරණවලින් සැරසූ සාවුල් ගැන හඬන්න.
25 අහෝ, බලවතුන් රණ බිම මැද දී වැටුණු හැටි!
අහෝ ජොනතන්!
ගිරිකුළු මුදුනෙහි ඔබ මැරුම් කෑවෙහි ය.
26 මාගේ සොහොයුරු වන ජොනතන්, ඔබ ගැන මම වියෝ දුකින් පසු වෙමි.
ඔබ මට ඉතා පියකරු ව සිටියෙහි ය.
මා කෙරෙහි වූ ඔබේ ආදරය පුදුම ය;
වනිතාවකගේ ආදරයට වඩා මහත් ය.
27 අහෝ, බලවතුන් වැටුණු හැටි!
යුද්ධ ආයුධත් විනාශ වුණ හැටි!
